Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
yüngülcə — 1. sif. Bir qədər yüngül; yüngülvari, yüngültəhər. Yüngülcə bir daş. // Çox yüngül. 2. zərf Bir balaca, azacıq, ciddi olmayaraq. Yüngülcə soyuqlamaq. Yüngülcə sancılanmaq. – Bülənd qolundan yüngülcə yaralanmışdır. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yüngülçəkili — sif. Çəkisi yüngül olan, çəkisi az olan, ağır olmayan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müsafihə — ə. 1) əlinı sıxma, əl verib görüşmə; 2) görsənmə; bir birinə tərəf irəliləmə; 3) yüngülcə toxunma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəndləmək — f. 1. Başdansovma tikmək, kök atmaq, kökləmək. Vaxt çatmamışdı ki, <nənəm donumun> düymələrini qoysun, odur ki, donu əynimə geydirib, yaxasını sapla bəndlədi. H. S.. 2. Ala babat, yarımçıq, yüngülcə bağlamaq; bənd etmək, ilişdirmək. 3. dan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
güləşçi — is. İdmanın güləşmə növü ilə məşğul olan idmançı. Yüngülçəkili güləşçi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inaq — is. tib. Uşaqlarda qırtlağın iltihabı. İnaq olmaq. İnaq(ını) vurmaq – keçmişdə xalq arasında: inaq olmuş uşağın başını yüngülcə çərtmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəşə — is. <ər.> Kef, sevinc, ləzzət, zövq. Mey nəşəsini zövq bilər, cam nə bilsin. M. Ə. S.. <Xəlilin> bir an sıxılan ürəyi haman açıldı, səbəbsiz bir nəşə ruhuna ha kim oldu. Ç.. Bir tərəfdən isti çayın nəşəsi və o biri tərəfdən yeni… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəşəli — sif. 1. Şən, şad, fərəhli. Ceyran çox nəşəli görünürdü, danışır, gülür, əylənirdi. S. H.. Bu gün nəşəlidir söylədiyim qız; Bir qızartı çöküb yanaqlarına. S. V.. Könüllər nəşəli, ürəklər sərin; Bülbül kimi ötür şirin dillərin. R. R.. 2. Ürək açan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəşələnmək — f. 1. Şadlanmaq, fərəhlənmək, zövqlənmək, ürəyi açılmaq. Gerçək, bu nə? Oynayıb çalan yox; Bir nəşələnib də zövq alan yox. H. C.. <Səbri> çaldığı əsərinmi, yoxsa ürəyinə axan sevincinmi təsirindən nəşələnib bir xeyli yoldaşının üzünə baxdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qızdırmaq — 1. t li. İsitmək, isti eləmək, qızğın hala gətirmək, dağ eləmək. Suyu qızdırmaq. Xörəyi qızdırmaq. Ütünü qızdırmaq. – Uşaqlar, falaqqa hazır edin; Od yandırın, şiş qızdırın. M. Ə. S.. Yasəmən çayın qırağında su qızdırıb paltar yuyurdu. S. S. A..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qlissando — <ital.> mus. Barmaqları fortepianonun dilləri, arfa, yaxud skripka kimi alətlərin simləri üzərindən yüngülcə və cəld sürüşdürməkdən ibarət çalma üsulu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
